Los van het feit dat het een minister onwaardig is om via sociale media haar standpunten kenbaar te maken, bedrijft Faber hier een vorm van polarisatie die onjuist en gevaarlijk is. Zij zet vluchtelingenkinderen – en niet alleen kinderen, maar alle vluchtelingen – tegenover niet-migranten. En speelt daarmee in op het dubieuze ‘wij’ tegenover ‘zij’-sentiment dat onze samenleving de laatste jaren beheerst. Terecht dat gedeputeerde Knol en burgemeester Buma felle kritiek uiten op het standpunt van de minister. Knol fileerde het ‘wij-zij denken’ haarscherp:,,As jim letter ek stimme meie, tink der dan oan dat partijen oan de uterste kant fan it politike spektrum amper wat goed dien ha foar minderheden, lykas de Friezen yn de Nederlânske kontekst en de Bildtkers yn de Fryske kontekst.”
Faber voedt het ‘wij-zij’-sentiment
“Ho, dit gaan we dus niet doen. Ik ga hierover in gesprek met het COA. Ik vind het on-uit-leg-baar om deze jongeren op kosten van de belastingbetaler op snoepreisje naar de Efteling te sturen.” Aldus minister Faber in een bericht op X op 1 mei. Haar reactie op het idee van het COA om voor azc-jongeren in Sint-Annaparochie een uitje te organiseren.
"Wij tegen zij lijkt tegenwoordig wel het nieuwe normaal."
Op zo’n beetje alle terreinen worden tegenstellingen aangewakkerd. De polarisatie in de samenleving en online neemt steeds meer toe. Of het nu gaat om (arbeids)migranten en vluchtelingen versus oorspronkelijke inwoners, (Rand)stad tegenover platteland, Fryslân tegenover de rest, Leeuwarden tegen Heerenveen (gevoelig onderwerp, besef ik), ‘wij tegen zij’ lijkt tegenwoordig wel het nieuwe normaal.
In 2023 ging de film ‘The Old Oak’ van regisseur Ken Loach in première. Een prachtige film over een pub in een mijnbouwstreek in Engeland. De eigenaar heeft steeds meer moeite om zijn zaak open te houden. En daar komt bij dat de regering in Londen het plaatsje waar de pub staat heeft aangewezen als opvang voor Syrische vluchtelingen. De mijnbouw is al verdwenen en de pub staat op het punt van sluiten. “Alles neemt ze van ons af,” roepen de bewoners, “en dan worden hier ook nog eens tientallen vluchtelingen gehuisvest!” Totdat de pubeigenaar vriendschap sluit met een van de Syrische vluchtelingen en het café uitgroeit tot een ontmoetingsplaats van bewoners en vluchtelingen. ‘Wij-zij’ wordt ‘samen’!
Bijna 30 jaar eerder verscheen het proefschrift ‘Lotgenoten bondgenoten’ van dominee At Polhuis. In het boek betoogt Polhuis dat witte arbeiders in de oude wijken van de grote steden lotgenoten en bondgenoten zijn met migranten en vluchtelingen. ‘Niet liefdadigheid, maar solidariteit,’ zegt de pubeigenaar in ‘The Old Oak’. Veel beleidsmakers hebben geen benul van wat er speelt in die wijken en in azc’s. Of zoals gedeputeerde Knol zegt: “Wêr bemuoit Faber har mei? Se hat har totaal net ferdjippe yn de lokale situaasje.”
Hoeveel mooier en opbouwender zou het zijn als de jeugd van Sint-Annaparochie én de azc-jongeren de komende week op het dorpsfeest samen iets organiseren! En voor de oudere jongeren een vertoning van de film ‘The Old Oak’. Een film die verplichte kost moet worden op iedere school en in ieder wijkcentrum.
Harry Prins, medewerker Tûmba
