Friesland voelt als thuiskomen

Ze kwam ter wereld in het Friese terpdorpje Lichtaard, waar haar ouders een klein boerenbedrijf runden. Zonder uitbreidingsmogelijkheid was de toekomst onzeker, daarom emigreerde het gezin in 2001 naar Canada. Fetsje was toen twee jaar, dus zij groeide op in Ontario. ,,In mijn jeugd kende ik Friesland alleen uit de verhalen’’, vertelt Fetsje. ,,We spraken Fries thuis en mijn oudere broer en zussen hadden nog eigen herinneringen aan schaatsen, fietsen en het dorpsleven. Het klonk prachtig en ik vroeg me altijd af hoe mijn leven in Friesland geweest zou zijn.’’

,,Misschien romantiseerde ik dat toen zo verre land, maar ik heb me altijd verbonden gevoeld door de taal, de verhalen en het familiebezoek. Dat gevoel werd nog sterker toen ik op mijn twintigste voor drie weken alleen naar Friesland vertrok. Die vakantie was als thuiskomen. De mensen, de taal, de combinatie van weidsheid en kleinschaligheid: hier wilde ik zijn. In Canada zijn de afstanden zo groot dat je alleen maar in de auto zit. Hier kun je prachtig wandelen en fietsen door een gevarieerd landschap. En er is zoveel historie in de dorpen en steden terug te zien. Dat kende ik in Ontario totaal niet.’’

,,Dat mijn vader na de scheiding van mijn ouders ook terugkeerde, gaf me het laatste zetje.’’ Makkelijk was het niet, want Fetsje sprak wel Fries, maar geen Nederlands. ,,Van zorgverzekering tot Digi-D, alles was eerst ingewikkeld. Wel voelde de cultuur in Friesland meteen vertrouwd. Mensen zijn hier tevreden met kleine dingen en er is meer sociale verbinding. In Canada miste ik dat mienskipsgevoel. Daar richten mensen zich vooral op eigen familie en veel werken, om met grote huizen te laten zien hoe goed ze het voor elkaar hebben.’’

Om in Friesland te landen, woonde Fetsje in 2022 eerst bij haar vader in Wanswerd. Nu deelt ze haar eigen woning in Leeuwarden met een huisgenoot uit Syrië. ,,Door het project Buddy to Buddy – dat nieuwkomers koppelt aan stadsgenoten – heb ik veel mensen leren kennen, van Friezen tot vluchtelingen. Ik hou van de diversiteit bij onze ontmoetingsavonden, dat laat me als mens groeien. Terwijl ik mijn Nederlands blijf verbeteren, start ik na de zomer met een studie tot docent Engels. Als native speaker kan ik de mensen hier goed Engels leren. Toch is Fries de taal van mijn hart, want zij bracht me weer naar de plek waar ik thuishoor.’’